Türkiye Prefabrik Birliği | Sayı: 126

MAKALE BETON PREFABRİKASYON NİSAN 2018 ◆ SAYI : 126 9 Sayısal modellerdeki beton kafes ele- manlarla beton kesit hücreleri için Lu ve Panagiotou (2014) tarafından ge- liştirilen Concretewbeta beton modeli uygulanmış olup gerilme-birim defor- masyon ilişkileri Şekil 4a’da verilmek- tedir. Beton başlangıç elastisite modü- lü, (MPa) ile hesaplanmış- tır. Basınç bölgesinde ulaşılan basınç dayanımı sonrasında azalan kısımda ε u değeri Lu ve Panagiotou (2014) ta- rafından verilen yönteme göre belirlen- miştir. Sargılı betonun basınç dayanı- mı ve en büyük birim şekildeğiştirmesi Mander (1988) beton modeline göre hesaplanmıştır. Yatay ve düşeydeki beton ka- fes elemanlarının çekme dayanı- mı, (MPa) olarak alınmıştır. Çekme dayanımına ulaştık- tan sonraki azalma, Stevens (1991) tarafından verilen çekme güçlenmesi denklemine göre belirlenmiştir. Di- yagonal beton kafes elemanlarda ise çekme dayanımı dikkate alınmamıştır. Diyagonal beton kafes elemanlarda beton basıncının enine doğrultudaki çekme birim deformasyonlarına bağlı değişimi analizin her adımında azaltma katsayısı ile çarpımı ile elde edilmiştir. Kolon ve kirişteki enine ve boyuna do- natılarda ise OpenSees’de yer alan Re- Şekil 3. Kafes kiriş modeli ve çubuk elemanları (Girgin ve Kahraman, 2016). Tablo 1. Kafes kiriş modelinde çubuk eleman alanları (mm 2 ) A sb1 A cbh A sb2 A scor A sc1 A cc A sc2 A sbw A cbw A scw A ccw A scow 763.4 48000 78.5 1270 1520.5 6400.0 760.3 235.6 4800.0 157.1 28000 226.2 Şekil 4. (a) Beton modelleri için gerilme-birim şekildeğiştirme ilişkileri, (b) Deneysel veri ile sayısal modelin kıyaslanması (a) (b) Doç. Dr. Özgür ÖZÇELIK 1999 yılında Dokuz Eylül Üniversite- sinden İnşaat Mühendisi, 2002 yılın- da aynı üniversiteden Yüksek Mühen- dis ünvanı aldı. Aynı yıl University of California, San Diego’da doktora ça- lışmalarına başladı. 2008 yılında bu üniversiteden doktor ünvanını alarak mezun oldu. Dokuz Eylül Üniversite- sinde, Aralık 2009 - Ocak 2014 tarih- leri arasında yardımcı doçent, Ocak 2014’ten beri de doçent olarak aka- demik çalışmalarını sürdürmektedir. Araştırma alanları: deneysel yapı di- namiği, yapı dinamiği, deprem mü- hendisliği, mühendislik yapılarının sistem tanımlaması, yapı sağlığının izlenmesi (structural health monito- ring), operasyonel modal analiz, ista- tiksel ve adaptive sinyal işleme, son- lu eleman yöntemleri, zemin-temel- yapı etkileşimi, deprem simülatörü (sarsma tablası) dinamiği, doğrusal olmayan yapı-sarsma tablası dina- mik etkileşimi, deprem simulatörü modellenmesi, dizaynı ve kontrolü, büyük ölçekli sarsma tablası testleri şeklindedir.