MAKALE
BETON PREFABRİKASYON
TEMMUZ 2013
?
SAYI : 107
17
ÖZET
Önüretimli beton çerçeve sistemlerde
kullanılmak üzere moment aktarabilen
ve yapısal çelik elemanların kullanıldı-
ğı “hibrit” bir kiriş-kolon bağlantısının
performansı deneysel olarak ince-
lenmiştir. İncelenen hibrit kiriş-kolon
bağlantı detayları, önüretimli beton
çerçeve sistemlerde döşeme eleman-
larına paralel yönde bulunan çerçeve-
lerde kullanılmak üzere tasarlanmıştır.
Üç adet önüretimli beton bağlantı
numunesi ile bir adet birdöküm refe-
rans numunesi depremi benzeştiren
tersinir-tekrarlı yükleme altında test
edilmiştir. Farklı bağlantı detayları kul-
lanılması durumunda kiriş-kolon bağ-
lantı numunelerinin sahip olacağı yük
kapasitesi, riijitlik, süneklik ve enerji
sönümleme davranışları incelenmiştir.
İncelenen hibrit bağlantı detaylarının
performans seviyesini belirleyen en
önemli parametrenin, kiriş elemanla-
rının alt ve üst yüzeylerinde bulunan
çelik plakaların kiriş betonu içerisine
ankraj yapılması için kullanılan yöntem
olduğu belirlenmiştir. Önüretimli beton
bağlantı numunelerinde kiriş elemanı-
nın üzerindeki hasarın bağlantı bölge-
sinde yoğunlaşması nedeniyle başarılı
bir performans elde edilememiş olma-
sına karşın bağlantı detayında yapılan
revizyonlar sonucunda birdöküm nu-
mune ile mukayese edilebilir düzeyde
bir davranışa ulaşılabilmiştir. Başarılı
performans gösteren birdöküm bağ-
lantı numunesinde yük-deformasyon
eğrilerindeki çevrim sıkışmasından do-
layı bu numunenin enerji sönümleme
kapasitesi birdöküm numuneden daha
zayıf olmuştur.
1.
Giriş
Önüretimli beton yapı sistemleri, sun-
dukları yüksek yapım hızı, üstün kalite
kontrol ve düşük yapım maliyeti gibi
avantajları sayesinde birdöküm be-
tonarme ve yapısal çelik sistemlere
karşı bir alternatif oluşturma potansi-
yeli göstermektedirler. Sahip oldukları
bu özelliklerine karşın önüretimli beton
on of stiffness during load cycles, the
amount of energy dissipated during
each load cycle, as well as the defor-
mation patterns observed after load
cycles. Experimental results indicate
that the detail used to anchor the em-
bedded plates used at the top and bot-
tom surface of beam elements in the
connection region has the major influ-
ence on the behavior of the proposed
beam-column connection. Different
from the monolithic specimen, conc-
rete damage in Specimens D3 and D4
was localized adjacent to the connec-
tion region on the beam element (as
evident in Figure 12). The revisions
performed in the connection detail in
Specimen D3-R1 resulted in a damage
pattern that is almost uniformly distri-
buted along the beam element. Com-
parison of the load versus beam end
displacement ratio hysteresis curves
(
given in Figure 13) also suggests that
modifying the anchorage detail of the
beam embedded plates, the behavior
of the beam-column connection is sig-
nificantly improved. The load capacity
of Specimen D3-R1 was measured to
be approximately three times that of
Specimen D3. Even though the precast
beam-column connection specimens
were observed to exhibit a stable beha-
vior under increasing beam end displa-
cement ratio values, the load resisting
ability of these specimens diminished
near the end of load tests. The rea-
son for this behavior was determined
mainly to be the damage occurring in
steel components used in the conne-
ction region. Load versus beam end
displacement ratio hysteresis curves of
precast beam-column specimens also
suffered from pinching, which limi-
ted the energy absorption capacity of
these specimens as compared to the
monolithic specimen.
Yrd. Doç. Dr. Mehmet Baran
Mehmet Baran 10 Haziran 1973 tarihinde
Almanya’nın Frankfurt şehrinde doğmuş-
tur. İnşaat Mühendisliğinde lisans, yüksek
lisans ve doktora derecelerini Orta Doğu
Teknik Üniversitesinden sırasıyla 1997,
1999
ve 2005 yıllarında almış, 1997 –
2005
yılları arasında aynı üniversitenin
araştırma görevlisi kadrosunda görev
yapmıştır. Üniversiteden ayrıldıktan sonra
bir süre özel sektörde, özellikle prefabrik
ve betonarme yapıların projelendirilmesi
konularında çalışmıştır. Kırıkkale Üniver-
sitesi Mühendislik Fakültesi İnşaat Mü-
hendisliği Yapı Anabilim dalında yardımcı
doçent kadrosuna 19 Mart 2009 tarihinde
atanması ile akademisyenliğe geri dön-
müştür. Halen Kırıkkale Üniversitesinde
yardımcı doçent kadrosundadır. Beto-
narme yapıların sismik güçlendirilmesi
alanında yayınları bulunmaktadır.
Metin Kurtoğlu
Lisans öğrenimini 2010 yılında Atılım
Üniversitesi Mühendislik Fakültesi İnşa-
at Mühendisliği Bölümü’nde tamamladı.
Aynı bölümde yüksek lisans çalışmalarına
başladı ve 2013 yılında "Önüretimli Beton
Kolon-Kiriş Bağlantıları için Yapısal Çelik
Elemanların Kullanıldığı Alternatif Bağlan-
tıların Geliştirilmesi" konulu tezi ile yüksek
lisans derecesini aldı.