MAKALE
BETON PREFABRİKASYON
OCAK 2016
◆
SAYI : 117
13
rülmüş, diğer tarafta ise herhangi bir
arayüz kayması ölçülmemiştir.
2.2. Hesaplanmış ve Ölçülmüş Dav-
ranışların Karşılaştırılması
Numunelerin eğilme davranışlarını sa-
yısal olarak belirlemek üzere Respon-
se-2000 [14] programı kullanılarak ke-
sit analizleri yapılmıştır. Bu analizlerde
beton ve öngerme çeliği için doğrusal
olmayan gerçekçi malzeme davranış
modelleri kullanılmıştır. Boşluklu dö-
şeme elemanlarının beton dayanımı
ve halatlardaki öngerilme seviyesinin
gerçek değerleri bilinmediğinden beton
basınç ve çekme dayanımları sırasıyla
30 MPa ve 1.75 MPa olarak, etkili ön-
gerilme seviyesi ise halat çekme daya-
nımının %60’ı olarak kabul edilmiştir.
Bu kesit analizleri sonucunda belirle-
nen moment-eğrilik ilişkileri daha son-
ra Şekil 7’de verilen yük-deformasyon
eğrilerine dönüştürülmüştür. Şekilde
görüldüğü üzere, gerçekçi malzeme
davranış modellerinin kullanılması
sayesinde, hesaplanan davranışın öl-
çülmüş davranış ile oldukça uyumlu
olması sağlanmıştır. Kaplama betonu
ile test edilen numuneler için hesap-
lanmış ve ölçülmüş davranışlar ara-
sındaki farklılık, bu numunelerin kesit
analizlerinde tam kompozit davranış
varsayımının yapılmış olmasından
kaynaklanmaktadır.
ACI-318 Yönetmeliğinde [12] belirti-
len prosedür takip edilerek belirlenmiş
olan maksimum yük kapasitesi değer-
leri de Şekil 7’deki grafiklerde göste-
rilmiştir. Bu prosedürde beton basınç
gerilmesi için dikdörtgen gerilme blo-
ğu kullanılmakta, taşıma gücü sınır
durumundaki öngerme halatı gerilmesi
de bir denklem ile hesaplanmaktadır.
Benzer bir prosedür TS3233 Yönetme-
liği [15]
tarafından da kullanılmaktadır.
Kaplama betonu olmadan test edilen
numuneler için bu şekilde hesaplanan
maksimum yük kapasitesi değerlerinin
hem ölçülmüş davranışla hem de de-
taylı kesit analizleri ile belirlenen dav-
ranışla oldukça uyumlu olduğu görül-
mektedir. Ancak, bu prosedür boşluklu
döşeme elemanı ile kaplama betonu
Şekil 7.
Ölçülmüş ve hesaplanmış kapasiteler arasındaki ilişki